Bij therapie gaan we ervan uit dat gedrag wordt gevormd door aspecten uit het verleden. In de gesprekken met de therapeut wordt er gekeken naar de oorsprong van gedrag en de achterliggende emoties. Door gedrag en gevoelens te verklaren vanuit de oorsprong wordt er meer zelfbewustzijn gecreëerd. Vanuit zelfbewustzijn kan er meer naar de persoonlijke kwaliteiten en kwaliteiten van het leven gekeken worden. Door meer zelfkennis ontstaat er meer begrip en vanuit begrip kan er gewerkt worden aan mentale gezondheid en mentale groei. 

Deze zelfkennis en begrip past ook bij de uitdagingen van een diagnose of een vermoeden daarvan. Het gevoel van niet begrepen worden, er niet bij horen, niet goed genoeg zijn of niet gezien worden zijn vaak sterk aanwezig bij mensen met een diagnose en/of psychische problematiek. Tijdens de therapie gaat het om jou, om jij als mens met al jouw kwaliteiten én uitdagingen. Vaak wordt er gekeken naar hoe de ander zich moet aanpassen om bij het systeem te passen. Maar wat zou er gebeuren als we het omdraaien; wat past er bij jou en hoe floreer jij het beste?!
De kern van deze vraag ligt bij de zelfkennis, zelfbewustzijn en meer begrip. Wie ben jij, wat vormt jou, wat neem je mee en wat zijn jouw kwaliteiten.